Al zo lang Jorgo en ik samen zijn, maken we ieder jaar wel een paar vliegreisjes. Na de geboorte van Emma waren we niet van plan hier verandering in te brengen. Dus toen Emma de leeftijd van 7 maanden bereikte, was het zover. Hup, het vliegtuig in en op naar de zon!
Geen tijd voor films, muziek en wijn?
We zagen eigenlijk niet perse op tegen vliegen met een baby – maar we vonden het wel spannend. Je weet natuurlijk niet precies wat je kan verwachten met zo?n kleintje van pas een paar maanden oud. Het is toch de eerste keer dat je met een baby reist. We reizen altijd zo licht mogelijk, maar nu moesten we zoveel extra spullen meenemen. Dus ik zag wel een beetje op tegen het gesleep. We wisten natuurlijk ook dat het niet zo relaxt zou zijn als anders ? en we geen tijd zouden hebben voor films, muziek en wijn? ??Verder hoopte ik alleen maar dat Emma tijdens de vliegreis geen huilbui of oorpijn op het programma had staan.
Ready for boarding!
Aan het begin van de reis vond Emma alles nog erg leuk en interessant. Er is veel te zien op het vliegveld en ze genoot van alle aandacht van de andere passagiers bij de gate. We gingen als ??n van de eersten door de ticketcontrole bij het vliegtuig en sloten aan in de rij voor het boarden. Dat bleek niet onze slimste zet, want het duurde nog eindeloos voor we het vliegtuig in konden. De volgende keer blijven we dus nog lekker even zitten! Vervolgens zaten we dus ook als ??n van de eerste op onze vliegtuigstoelen en duurde het weer een eeuwigheid voordat iedereen zat en we de lucht in gingen. We konden de zwerm vogels die van de landingsbaan verjaagd moest worden dan ook wel schieten – toen bleek dat ze voor 20 minuten extra vertraging zorgden.
Fasten your seatbelts
De vogels waren gevlogen en het ?fasten your seatbelts? teken brandde boven ons hoofd. Dat betekende dat Emma stil op onze schoot moest zitten. En dat was een hele opgave voor haar. Alsof we een professioneel animatieteam waren, probeerden Jorgo en ik haar aandacht vast te houden. We hadden speelgoed meegenomen – maar daar was Emma totaal niet in ge?nteresseerd. Veeeel leuker was het om de vliegtuigboekjes te verscheuren, aan de haren van de personen voor ons te trekken en het nekkussentje van de buurman in haar mond te stoppen.
We zijn ook nog even richting de cockpit gelopen voor wat afleiding. Maar ook dat bleek geen handige plek, door de drukte bij de toiletten en de steward die net het eten ging serveren. Toch maar weer naar onze plaats en toen kwam er dus een driftbui opzetten. Emma gilde z? hard dat er allerlei mensen omkeken. Het zweet brak me inmiddels uit ? en ik besefte me dat ik ook wel eens zo had gekeken naar een huilende baby voor me, naast me of achter me. Zo voelt dat dus. Ik nam me meteen voor de volgende keer mijn meest meelevende glimlach op te zetten?.
De volgende uitdaging in het vliegtuig
Gelukkig duurde de huilbui ?maar? 10 minuten en toen is Emma als een roos in slaap gevallen. We kwamen even bij van dit toch wel enerverende avontuur – en proostten zelfs alvast op het begin van onze vakantie – met een koel glas vliegtuigwijn! So far, so good!
Toen Emma na een uur weer wakker werd, kwam de volgende uitdaging van het vliegen met een baby? Het was tijd voor een verschoning. Dat het vliegtuigtoilet klein is, weet iedereen. En dat het niet geschikt is om een huilende, beweeglijke baby te verschonen die haar luier tot aan haar oksels heeft vol gepoept – dus inclusief vieze romper, broek en shirt ? weet ik nu ook. Het huilen stond me ?nader dan het lachen toen ik zag dat rij voor het toilet steeds langer werd – en de steward ook nog eens?kwam storen met een mededeling over de zuurstofmaskers in de toiletten! Maar toen Emma eenmaal in een frisse outfit gehesen was en ze de rest van de reis tevreden uit het raampje keek, begon het vakantiegevoel bij ons te overheersen. Heerlijk, onze eerste familievakantie was begonnen!
Bestemming Amsterdam
De terugreis ging een stuk beter. We gingen als ??n van de laatsten het vliegtuig in. Er zat een kindje van een jaar of 2 achter ons en daar vermaakte Emma zich prima mee. Wel diende er zich weer zo?n poepluier?aan?(Emma?s tandjes kwamen net door) – maar daar was ik nu natuurlijk op geoefend. En we hadden een klein tasje met schone kleding, luiers en doekjes paraat. Die hoefden we niet eerst uit de overige handbagage te zoeken. Ook namen we zelf tijdschriften mee en daar was Emma ook een tijd druk mee – zonder dat wij ons druk hoefden te maken om de vliegtuigmagazines.
Een vliegreis met baby zorgt dus zeker voor wat ongemakkelijke momenten. Maar door de heerlijke vakantie was dit het dubbel en dwars waard! We kijken nu alweer uit naar onze volgende trip. Kijk ook nog even naar mijn tips voor het vliegen met een baby. Dat bespaart je heel wat ?’beginnersfouten’.
Tips voor een vliegreis met baby
- Zorg dat je het paspoort op tijd geregeld hebt.
- Ga als een van de laatsten het vliegtuig in. Dan zit je het minst lang ‘vast’ op je vliegtuigstoel.
- Neem nieuwe speeltjes mee (die zijn langer interessant).
- Maak een apart verschoon tasje.
- Emma had geen last van haar oortjes gelukkig, we gaven haar steeds een slokje water en dat heeft wel geholpen.
- Neem allerlei snacks mee.
- Verwacht niet dat je een rustige reis hebt (dan valt het altijd mee).
- Als je een flesje wilt geven, vraag dan op tijd aan het personeel om het te verwarmen (het kan natuurlijk even duren) en bij ons was het ook te heet waardoor het eerst ook nog moest afkoelen.
- Neem niet teveel mee op vakantie. Bijvoorbeeld luiers, potjes groente/fruit, zonnebrand en babyshampoo kun je daar ook kopen.


Sinds november 2010 werk ik met veel plezier bij Eurocamp als Digital Campaign Manager. Als kind ging ik met mijn ouders en zusjes ieder jaar met veel plezier kamperen in een Eurocamp bungalowtent.
Geweldig vonden we het op de camping! Samen met mijn man heb ik inmiddels een aantal verre reizen gemaakt naar Azi?, Amerika en Afrika. In september 2014 is ons dochtertje Emma geboren en nu is het aan ons de beurt om ? als kersvers gezin ? met Eurocamp te kamperen. Mijn favoriete Eurocamp bestemming is Camping Il Collaccio, Itali